Het grootste aandeel van de bevolking beschouwt zichzelf als man of vrouw, hetzelfde geslacht als waarmee ze geboren zijn, en wordt verliefd op het andere geslacht. Dit noemen we cisgender en hetero. Toch is er ook aanzienlijk aantal personen voor wie dit niet het geval is.
Personen die zich niet (helemaal) in overeenstemming met hun geboortegeslacht voelen (mannelijk of vrouwelijk) noemen we transgender. Dit is een koepelterm en kan veel verschillende genderidentiteiten omvatten. Zo zijn er bijvoorbeeld personen die enkel graag uiterlijke kenmerken qua haar, kledij... van het andere gender aannemen, maar die zich verder wel tevreden voelen met hun lichaam. Andere transgender personen voelen zich heel ongelukkig met hun eigen lichaam, en een deel van hen wenst ook graag een geslachtsaanpassende operatie te ondergaan.
Of je nu transgender bent of cisgender (wanneer je geboortegeslacht overeenstemt met hoe je je genderidenteit aanvoelt) of intersex (wanneer je geboren wordt met kenmerken van beide geslachten); op wie je verliefd wordt staat daar los van. Dus je seksuele voorkeur of 'geaardheid' hangt niet per se samen met je genderidentiteit.
Qua seksuele voorkeur onderscheiden we (onder andere): heteroseksueel, homoseksueel, biseksueel, aseksueel, panseksueel.
Holebi's worden meestal voor het eerst verliefd op iemand van hetzelfde geslacht in de (vroege) puberteit. Transjongeren kunnen zelfs voor de puberteit hun eigenlijke genderidentiteit al ontdekken. Het is moeilijk om deze verliefdheidsgevoelens of je eigen (afwijkende) genderidentiteit te (h)erkennen dan hetero’s of cisgenders, omwille van de maatschappelijke verwachtingen. Bij sommigen duurt het erg lang vooraleer ze dit zelf aanvaarden, zeker wanneer hun omgeving negatief staat tegenover holebiseksualiteit of transgenders. De jongere maakt een lange tijd van twijfels en vragen door voor hij of zij effectief naar buiten komt met zijn seksuele geaardheid of genderidentiteit. Het vertellen aan personen in de omgeving noemt men 'coming out'. Voor velen is dit een belangrijk moment waar naartoe geleefd wordt en waar een bepaalde voorbereiding in kruipt, hoewel sommigen het ook gewoon spontaan zullen vertellen.
Wanneer ouders horen dat hun kind holebi of trans is, moeten ze eerst wennen aan het idee. Ze gaan soms twijfelen aan de opvoeding of voelen zich schuldig de moeilijkheden bij hun kind niet opgemerkt te hebben. Belangrijk is dat je steeds je kind blijft ondersteunen. Liefde en aanvaarding van de ouders is van groot belang in de ontwikkeling naar volwassenheid. Soms hebben holebi’s en transpersonen problemen met discriminatie in de samenleving: op school, op het werk, op straat,… Een goede ondersteunin en een warme thuis zijn dan nog eens zo belangrijk.
Gelijke kansen Vlaanderen publiceert onder andere de adressengids voor holebi’s.
Cavaria ondersteunt holebiverenigingen en komt op voor gelijke kansen en rechten voor holebi’s en transgenders.
Voor (anonieme) hulp en informatie over gender en seksuele voorkeur kunnen holebi’s en hun omgeving terecht bij Lumi (voorheen Holebifoon) (0800/99 533).
Jonge holebi’s kunnen via Wel Jong, Niet Hetero anderen ontmoeten en krijgen er heel wat informatie. Specifiek voor jongeren van 13 tot en met 18 jaar is er een forum en community: min19.
Holebi’s met een islamitische achtergrond kunnen terecht bij Merhaba.
Voor alle vragen over het transgenderthema moet je bij Transgender Infopunt zijn, ook bereikbaar via 0800 96 316. Zij bieden ook een brochure voor ouders van gendervariante kinderen aan.
Zoek je informatie over gender, seksualiteit en relaties in andere talen? De website Zanzu biedt info in 14 verschillende talen, waaronder Nederlands.
